Nergens slechter dan thuis (met dank aan de bouwfirma)

 

Nadia Hauspie, Ben-Lee van de Velde en hun drie kinderen zitten in de put. Omdat ze durfden dromen van een eigen huis. Omdat ze in zee gingen met een bouwbedrijf met meer expertise in het breken van jonge gezinnen dan het bouwen van een bewoonbare sleutel-op-de-deurwoning. Reconstructie van de nachtmerrie.

 

Een eigen huis is bij gebrek aan rijke ouders of dik betaalde jobs geen evidentie voor Nadia Hauspie en Ben-Lee van de Velde. Maar door met twee hard te werken en het Antwerpse Borsbeek achter te laten, kunnen ze hun grote droom omzetten in een realiseerbaar project. In het landelijke Braives, een Luikse gemeente net over de taalgrens, vinden ze betaalbare bouwgrond.

 

Ze zullen verder afwonen van vrienden, familie en werk maar dat nadeel weegt niet op tegen het geluk de kinderen te zien opgroeien in het groen. Het werden er drie: twee jongens en een meisje.

Voor een betaalbare kostprijs, bouwgrond inbegrepen, kunnen ze een eigen huis laten bouwen. Ze bezoeken verschillende kijkwoningen om een firma in de sleutel-op-de-deur bouwsector te vinden die bij hen past.

 

De keuze valt op Bik Woningen. Het klikt met de verkoper maar bovenal biedt Bik Woningen de mogelijkheid om zonder meerkost een conceptwoning volledig aan te passen aan de eigen behoeften. Met veel plezier gaan Hauspie en van de Velde aan het plannen. Hoeveel kinderkamers. Waar de badkamer? Waar de stopcontacten? Ze herbeginnen honderden keren.

 

Licht euforisch en boordevol vertrouwen, nemen ze de architect aan die Bik Woningen aanwijst. Augustus 2013 begint de bouw. De meeste zondagen reizen ze naar Braives om de vorderingen te bekijken. Om de kosten te drukken, besluiten ze tijdens de bouw in een caravan te wonen. In de winter is het er kouder dan gedacht. ‘Maar we waren jong en konden er tegen. Het was een heel mooie tijd,’ zegt Hauspie.

 

Van geklungel tot veel erger

Bik Woningen wordt overgenomen door Groep Huyzentruyt. Die projectontwikkelaar met honderd jaar geschiedenis is naar eigen zeggen thuis in betaalbaar, efficiënt en kwalitatief wonen.

 

De eerste problemen met de bouw duiken vrij snel op. De werfleider laat mails onbeantwoord met belangrijke vragen over de plaatsing van de warmtepomp. Door zelf contact op te nemen met de tekenaar van de technische plannen, voorkomt het koppel erger.

 

Een nieuwe werfleider lijkt de opvolging beter te verzorgen. ‘Maar achteraf gezien heeft gebrekkig coördinatie en communicatie tussen architect, werfleider en de vele onderaannemers veel ellende veroorzaakt. Nu weet ik alles over bouwen maar in het begin wisten we peanuts,’ zegt van de Velde.

 

De warmtepomp-eenheid komt op de verkeerde plaats buiten. De ventilatie-eenheid wordt niet in de berging geïnstalleerd zoals gepland en afgesproken. Zonder de bouwheren in te lichten wordt hij in de niet geïsoleerde en moeilijke toegankelijke kruipzolder geplaatst.

 

Omdat de ventilatie-eenheid niet door het zoldergat kan, wordt het plafond terug afgebroken. ‘Een kind van negen kon zien dat het zoldergat te klein was. We vonden het vreemd maar we zagen het door de vingers. Fouten gebeuren. Maar de fouten bleven maar gebeuren.’

​

Met spuug en paktouw

In de kinderkamer op de eerste verdieping komt de afvoer van de dampkamp te hoog uit de chape. Bij een werfbezoek zakt Hauspie door de chape en een buis die niet verstevigd was. ‘Toen waren we kwaad en gefrustreerd want wij hadden mondeling en via e-mails gewezen op het gevaar. Dat werd afgewimpeld. Sindsdien waren we wantrouwig.’

 

Er zit niets anders op dan de chape weer af te breken. Tijdens dat werk raken de elektriciteitsdraden en de ventilatiebuizen beschadigd. Groep Huyzentruyt probeert een herkeuring van de elektriciteit te voorkomen. Tijdens de herkeuring blijkt dat de elektriciteitsdraden met tape weer aan elkaar waren gekleefd in plaats van ze te vervangen. ‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt,’ zegt de keurder. Hij merkt nog andere mankementen op en keurt de elektriciteit af.

 

De keuringsfirma waarschuwt voor eventuele problemen met de verzekering. Later zal de verzekeringsmakelaar dit bevestigen. Groep Huyzentruyt gaat niet in op de vraag om de elektriciteit te laten herkeuren voor de chape opnieuw wordt gegoten, hoewel dat wettelijk verplicht is. De tweede herkeuring is opnieuw negatief omdat het door de chape onmogelijk is om na te gaan of de herstellingen zijn uitgevoerd.

 

De beloofde voorlopige oplevering in de zomer van 2014, komt er door vertraging niet. September 2014 gaan de kinderen in de buurt van hun toekomstig probleemhuis naar school. Het gezin leeft in een camping in de buurt van de bouw. Het zwembad en de speeltuin zorgen voor een vakantiegevoel. Het gezin gaat ervan uit dat het om een tijdelijke noodoplossing gaat. Maar de wintermaanden komen er aan en een oplossing is niet in zicht. Ze huren het te krap appartement van de vader van een schoolvriendje van de oudste zoon.

 

Dit kan niet

Meerdere onderaannemers wijzen er waarschuwend op dat verschillende werken niet zijn uitgevoerd volgens de regels van de kunst. In oktober lijsten Hauspie en van de Velde in een aangetekende zending naar de bouwfirma en de architect de vele mankementen op. De verwarming haalt de gewenste temperatuur niet. De muren van het nog onbewoonde huis vertonen al barsten. De elektriciteit is afgekeurd. De buizen van de ventilatie zijn verkeerd in elkaar gestoken, op sommige plaatsen is er geen buis maar enkel plakband. Het zijn maar enkele voorbeelden.

 

Groep Huyzentruyt minimaliseert de problemen en belooft dat er nog werken zullen worden uitgevoerd voor de oplevering. Dat gebeurt ofwel zeer traag ofwel helemaal niet. Groep Huyzentruyt wil overgaan tot de voorlopige oplevering van een huis waarvan de ventilatie, verwarming en elektriciteit niet conform is. Een oplevering ontslaat de bouwfirma van een heleboel verantwoordelijkheden.

 

Het gezin Hauspie-Van de Velde verwittigt de architect dat er teveel problemen zijn om de oplevering te laten gebeuren. Na de nodige vaststellingen laat de architect Joël Wijnants Archi-Joma Groep Huyzentruyt weten dat voorlopige oplevering voorbarig is omwille van de vele discussiepunten en onregelmatigheden. Groep Huyzentruyt veegt zijn twee verslagen van tafel. ‘De architect Joël Wijnants had al verschillende kijkwoningen voor Groep Huyzentruyt gebouwd en toch zei hij: ‘dit kan niet’.’

Maar veel verantwoordelijkheid neemt de architect niet op. Maart 2017 laat hij het gezin via mail weten dat hij niets meer met de zaak wil te maken hebben. ‘Hij schreef dat zijn opdracht voor ons erop zat. Dat wat best wisten waarom en dat hij geen contact meer met ons wilde. Daar begrepen we helemaal niets van. Maar op de vraag om opheldering heeft hij nooit gereageerd.'

 

Pleister op de barst

Groep Huyzentruyt blijft beweren dat er slechts kleine mankementen zijn en dat de oplevering wél kan. Ze dreigen met laattijdigheid-boetes en een dagvaarding. Hauspie en Van de Velde laten zich niet intimideren en nemen een advocaat onder de arm en vervolgens ook een technisch expert. Die expert botst op een nog veel groter pijnpunt. Hij is gespecialiseerd in EPB (Energieprestatie en Binnenklimaat) en de energieprestatienormen waar een stedenbouwkundige vergunning aan moet voldoen en slaat alarm. Groep Huyzentruyt kan of wil de documenten niet vrijgegeven voor een correcte berekening van de EPB.

 

Ondertussen gebeuren er nog werken op de werf. Met pleisterwerk worden de barsten in de muren verborgen. In het geheim wordt de elektriciteit herkeurd door een tweede firma. Dat mag helemaal niet. Toch is ook die herkeuring negatief. Vier andere inbreuken worden vastgesteld. Er ontbreekt ondermeer aarding. Na aanpassingen van punten wordt de elektriciteit uiteindelijk goedgekeurd door de tweede firma. Maar die is helemaal niet op de hoogte van de voorgeschiedenis noch van het bestaan van een negatief keuringsverslag. Was het een poging om de zaak onder de mat te vegen?

 

De gerechtsdeskundige zal later tijdens de gerechtelijke procedure in elk geval de eerste keuringsfirma opnieuw ter plaatse sturen. Die trekt één van de drie beschadigde leidingen van onder de chape en keurt de elektriciteit goed. Maar wat met de andere twee leidingen?

 

Juridische gevecht bovenop de bouwellende

Het gezin moet van advocaat veranderen omdat de eerste Franstalig was en niet in het Nederlands mocht pleiten. Financieel hebben ze het lastig. Bovenop de afbetaling van de hypotheek moet er gehuurd. Op aanraden van hun raadsheer starten ze onderhandelingen over de werken die nog moet gebeuren om de voorlopig oplevering te aanvaarden.

 

Zomer 2015, een jaar later dan voorzien, trekken ze bij gebrek aan alternatief in de woning in. Een woning zonder verwarming, zonder voldoende warm water, zonder deftige ventilatie, die niet voldoet aan de EPB-eisen. ‘Het had een feest moeten zijn. Eindelijk in ons huisje. Het omgekeerde is waar. We gaan gebukt onder stress, ruzie en financiële druk. We zijn niet gelukkig met onze nieuwbouw. In augustus beseffen we al dat Groep Huyzentruyt de gemaakte beloftes niet zal nakomen.’

 

September 2015 laat het koppel via aangetekende zending weten waarom er niet kan worden opgeleverd en vragen om alsnog een compromis te sluiten. Het betaalt de laatste schijf uiteraard niet. Groep Huyzentruyt reageert daar niet op en dagvaardt hen oktober 2015.

 

Sindsdien weegt niet alleen de nooit opgeloste bouwellende en de dagelijkse hinder van een gebrekkige nieuwbouw zwaar op het gezin. Ook justitiële ellende zorgt voor de ene slapeloze nacht na de andere.

 

Help, ik krijg mijn huis niet verwarmd

Ondertussen wordt ontdekt waarom het nieuwe huis zo moeilijk te verwarmen is. Uit warmtestudie bleek een warmtepomp van 12 kw nodig. Zo was ook contractueel vastgelegd. In de praktijk is er een warmtepomp van 8 kw geïnstalleerd. ‘Warm water krijgt voorrang op verwarming. De boiler is te klein voor de woning en het aantal bewoners en de materialen. Daardoor warmt de warmtepomp voortdurend het warm water op. Nu regelen we de boiler manueel. Telkens er één iemand met warm water heeft gedoucht moet de volgende twee uur wachten. We zijn met vijf. In de winter krijgen we het huis nog steeds niet gewarmd. We moeten verdorie onze toevlucht nemen tot elektrisch vuurtjes.’

 

Het toestel van de ventilatie is ook verkeerd. Er is een Codume HRU 325 m3/h geplaatst in plaats van de beloofde Codume 450 m3/h. In het EPB-verslag wordt vals beweerd dat er wel een 450 m3/h is geïnstalleerd. Volgens het verplichte metingsverslag voor het EPB-dossier wordt er 424 m3/h gehaald. Pijnlijk want dat kan helemaal niet aangezien het geplaatst toestel dat niet kan halen.

‘We wisten dat er iets niet klopte. Wallonie Energie SPW (het Waals Gewest dus) is komen meten. Uit luchtbuizen die 40 moesten halen, kwam in de praktijk amper 5.’

 

Wallonie Energie SPW spreekt in haar proces-verbaal over onnauwkeurigheden.

Naast een ‘valse codering van de ventilatiegroep’, gaat het over gebreken in het gebouw die niet EPB conform zijn, een onjuiste codering van een deel van het verwarmingssysteem. Ze verwijzen naar isolatieproblemen. Omdat het L-ijzer niet is vastgemaakt, krijgt de achtergevel te weinig ondersteuning. Dit wordt vastgesteld nà de herstellingswerken die Groep Huyzentruyt ‘niet nodig’ achtte maar bij wijze van ‘commerciële geste’ uitvoerde. Wat ze precies herstelden, is onduidelijk. Het probleem is er vandaag nog steeds.

 

Aan Wallonie Energie SPW werd doorgegeven dat er in de badkamer elektrische muurverwarming is. Die was wel voorzien maar is nooit geplaatst! ‘De onderaannemer van Huyzentruyt die de EPB opmaakt, is beboet voor valsheid in geschrifte. Maar dat lost natuurlijk de problemen niet op. Een huis met een afgekeurde EPB valt niet te verkopen of te verhuren.’  Van de Velde en Hauspie hangt een monsterboete van het Waalse Gewest boven het hoofd omdat Groep Huyzentruyt de EPB nog steeds niet correct heeft ingediend. Dat is ook niet mogelijk want de woning voldoet niet aan de wettelijke verplichtingen.

 

Help, het regent binnen

De slechte plaatsing van de douchekuip blijkt een lek te veroorzaken. Op het plafond van de benedenverdieping zie je vochtplekken. Verschillende muren vertonen vochtproblemen. In de berging druppelt water langs de lichtpunten naar beneden. Langs een van raamkozijnen sijpelt er water naar binnen.

 

Na herstelling laat de isolatie van de afvoer en de versteviging van de damkamp, nog steeds te wensen over. De dampkamp maakt een storend lawaai in een van de kinderslaapkamers en doet de vloer licht trillen. Aan de lichtpunten van de keuken kan je voelen dat er weggezogen lucht ontsnapt in de welfsels?

 

Op aandringen van de gerechtelijke expert zijn er nog aanpassingswerken gebeurd aan verwarming en ventilatiekanalen. Alle buizen voor de verwarming worden vervangen omdat de eerste te dun waren. De weg geplamuurde barsten komen snel terug.

 

Help, de fundering is gebrekkig

De gerechtsdeskundige minimaliseert de barsten en het stabiliteitsprobleem net als het Wetenschappelijk en Technisch Centrum voor het Bouwbedrijf. Maar een bevriende stabiliteitsingenieur vindt de barsten abnormaal en ziet op foto’s van de bouw dat er een fundering te weinig is geplaatst. Later schakelen zij de ingenieurs- en architectuurbureaus Greisch in.

Deze grote firma stelt vast dat er een extra sondering had moeten gebeuren om na te gaan hoe vochtig de grond is, hoe stevig je woning moet opgebouwd worden en volgens welke technieken. Dat is nooit gebeurd. Voor de start van de bouw had de firma Sondex wel een bodemtest uitgevoerd maar die kon het waterpeil niet met precisie vaststellen. De aanbeveling om diepgaandere onderzoek te verrichten, kreeg nooit gevolg. Greisch plaatst op basis van de foto’s van de bouw ook vraagtekens bij de dikte en diepte van de fundering. Het grondwater-probleem is nooit grondig onderzocht, drainage is niet voorzien.

 

De gevolgen zijn zichtbaar. ‘Er zijn steeds meer barsten en scheuren in de muren, de chape en de tegels. Ze komen na elke herstelling terug en worden alsmaar groter,’ zegt Van de Velde. ‘Er zou geen gevaar zijn. Maar is dat ook zo? Deuren en ramen klemmen nu al, straks gaan ze helemaal niet meer open en dicht. Een slaapkamerdeur sluit nu al niet meer. We hebben voor nieuwbouw gekozen om ons de eerste twintig jaar geen zorgen te moeten maken over verbouwingen en renovatie.’ 

 

Een verrottingsstrategie?

Groep Huyzentruyt vindt er niets beter op dan haar klanten op de schadebeperkingsplicht te wijzen: de verplichting om maatregelen te nemen om schade te voorkomen of te beperken. Het draait de zaak dus schaamteloos om. ‘Ze wijzen hun verantwoordelijkheid af en beschuldigen ons ervan na de intrek verantwoordelijk te zijn voor verschillende, verergerende gebreken. Ook al stonden de meeste gebreken al voor onze intrek op papier.’

 

De juridische strijd begint december 2014 en is nog steeds niet beslecht. Het gerecht is niet snel. De eerste aangestelde gerechtsdeskundige beschikt over onvoldoende technische bagage. De onvermijdelijke gerechtskosten lopen de spuigaten uit. Financiële zorgen maken de situatie helemaal onleefbaar. Mogelijk rekent Groep Huyzentruyt daar op en is het een bewuste strategie om het alsmaar wanhopiger jonge gezin uit te putten. Het lijkt ver gezocht. Maar de onwil om een compromis te sluiten en de gemaakte fouten te erkennen en herstellen, is manifest.

 

Niemand verwoordt de agressieve, harteloze strategie van Groep Huyzentruyt beter, dan de juriste van  Groep Huyzentruyt. Die dreigde: ‘we gaan er voor zorgen dat jullie geen eten meer kunnen geven aan jullie kinderen. Jullie zullen er financieel onderdoor gaan. Desnoods gaan we in beroep en cassatie.’ Ik geloofde mijn oren niet,’ zegt Van de Velde. ‘Zoiets wens je toch nooit iemand toe? Hoe diep kan je vallen? De vraag die ik me tot op vandaag stel: heeft ze het persoonlijk op ons gemunt of is dat de bedrijfsstrategie? Dat laatste, vrees ik.’

 

Ademnood

Het koppel is al ongeveer 75.000 euro kwijt aan gerechtskosten, gerechtelijke experts en advocaten. Geld dat het wellicht nooit terug ziet. Al het spaargeld, elke dertiende maand, al het vakantiegeld gaat er aan op. Zonder de steun van vrienden en familie zouden ze het niet redden. ‘We zorgen ervoor dat de kinderen niets essentieel tekortkomen. Ze zijn gelukkig gezond en passen ze bewonderenswaardig vlot aan de situatie aan,’ zegt Hauspie. ‘Maar zelf cijferen we ons volledig weg. Padel spelen, een concert of voetbalwedstrijd meepikken; ik durf het mij niet te permitteren,’ vult Van de Velde aan. Hij wordt door de arbeidsgeneesheer van het werk regelmatig dagen thuis gezet. Ook Hauspie kampt door de aanhoudende financiële problemen en de schrik voor een slechte afloop van de gerechtszaak met een depressie.

 

Spanningen zijn onvermijdelijk. De zaak slorpt alle geld, alle energie, alle levensvreugde, alle tijd op. ‘We hebben het gevoel gefaald te hebben,’ getuigt Hauspie. ‘We merken dat we sociale contacten beginnen te mijden omdat we niet goed in ons vel zitten en denken onze vrienden tot last te zijn. Door de problemen kan het huis ook niet ingericht en afgewerkt worden. Uit schaamte voor de woning en de situatie durven we amper iemand thuis uit te nodigen. Van de kleine dingen - een pizza gaan eten, een pretpark bezoeken, boodschappen doen - genieten is moeilijk omdat we het ons financieel nauwelijks kunnen veroorloven. Een huis zou een veilige, aangename plek moeten zijn waar je tot rust komt. Bij ons gebeurt precies het omgekeerde. Zodra we ons huis betreden, overvallen ons alle mankementen en ellende.’

 

Nachtmerrie zonder einde

Het gezin snakt naar een uitweg en staat voor verschillende oplossingen open. Misschien is het nog de goedkoopste en beste optie om de woning af te breken. ‘Het zou goed zijn als Huyzentruyt ingaat op onze uitnodiging voor een verzoeningsgesprek en eindelijk wil inzien dat ze de verantwoordelijkheid draagt voor een nieuwbouw met een afgekeurde EPB en een probleem met de fundering.’ Gebreken moge niet verborgen gehouden worden. Doorverkopen is daardoor quasi onmogelijk.

En dan zijn er nog de nooit opgeloste problemen met de warmtepomp, de vloerverwarming, het tilt slaan van het expansievat, de luchtcirculatie, de isolatie van de woning, de elektriciteit, de douche en de uitlaatpijp van de afzuiginstallatie.

 

Los van de funderingsproblematiek, begroot de gerechtsdeskundige de herstelkosten en de minderwaarden van het huis op zomaar even 43 procent van de aanneemsom, zo’n 75.000 euro, exclusief btw. Het koppel dacht er goed aan te doen in een eigen huis te investeren maar betaalt nu een hypotheek af voor een woning die niets waard is.

 

Dakloos

14 juli 2022 komt de brandweer op vraag van het schepencollege van Braives de woning inspecteren. Het rapport is onverbiddelijk. Door waterinsijpelingen, barsten en het gebrek aan stabiliteit van de fundering, de steunmuren en lateien (zoals september 2021 vastgesteld door het Expertisekantoor Greisch) is het risico op elektrocutie en brand te groot. De burgemeester grijpt in. De woning wordt onbewoonbaar verklaard. Nadia Hauspie en Ben-Lee Van de Velde staan met drie kinderen op straat. Zorgen van de ergste soort. 

 

Het gezin raakt versnipperd. De oudste zoon zit op internaat in Brugge. Hauspie kan met de twee jongsten voorlopig terecht bij de buren in Braives. Van de Velde schippert tussen vrienden en familie in Brugge en Mechelen. ‘We zijn die mensen ongelooflijk dankbaar, maar een duurzame oplossing is dit uiteraard niet.’

 

Zelfs de onbewoonbaarheid van haar bouwsel en de dakloosheid van het gezin spoort Groep Huyzentruyt niet aan tot een urgente afhandeling. Eerder omgekeerd want het volhardt in haar uitputtingsstrategie en de bijhorende procedureslag. 

Midden augustus 2022 start Groep Huyzentruyt een kortgeding op tegen het gezin omwille van het besluit van de burgemeester tot onbewoonbaarheid. Het wordt uitgesteld wanneer de burgemeester een vergadering belegt. 

De Waalse overheidsdienst – Huisvesting – Gezondheid van woningen heeft een procedure opgestart. Een erkende onderzoeker bezoekt de woning op 19 september.

 

Douche dan niet

Op 10 oktober roept burgemeester Pol Guillaume eigenaars, raadslieden, ingenieurs, architecten, bouwbedrijf, OCMW en de Hulpverleningszone in het huis samen. Hij herinnert ‘aan de moeilijke omstandigheden van deze zaak:  de onbewoonbaarheid van een pand en het ontwrichte leven van een gezin waarvan de veiligheid op het spel staat.’ Het zet geen zoden aan de dijken.

Het stabiliteitsprobleem, de barsten en de scheuren worden besproken en blijken verder onderzoek te vergen. In afwachting blijft de  Hulpverleningszone bij haar conclusies inzake stabiliteit. Dus blijft de burgemeester bij het besluit tot onbewoonbaarheid. 

 

De vergadering wordt surreëel tijdens de discussie over het risico tot elektriciteit-elektrocutie en brand. De tegenpartijen Architect Wijnants - Groep Huyzenrruyt stellen doodserieus voor om het elektrische gedeelte onder de badkamer uit te schakelen of de douche niet meer te gebruiken. 

De burgemeester betreurt dat uit de besprekingen geen redelijke, concrete en fatsoenlijke oplossing naar voren is gekomen het getroffen gezin.

Woensdag 26 oktober stelde de rechter een nieuwe gerechtsdeskundige aan omdat Groep Huyzentruyt de burgemeester en de brandweer in vraag stelt. Deze moet nu onderzoeken of het huis effectief onbewoonbaar is of niet.

​

Ik brak toen ik mijn dochter zag huilen. 

In oktober zat er niets anders op dan vijf provincies verder te trekken, waar we tijdelijk opvang kunnen krijgen. De twee jongste kinderen moesten van school veranderen. 

Op het einde van de laatste dag op haar oude school huilde mijn dochter. Haar vriendinnen ook. 

Mijn vrouw en ik zullen er natuurlijk alles aan doen opdat ze ook op de nieuwe opvangplek gelukkig kan zijn. Maar ook ik brak, want ik kan het haar niet uitleggen. Omdat het niet uit te leggen valt. Hoe we als gezin in deze situatie zijn beland. Hoe we slachtoffer geworden zijn van een bouwfirma, die met ons spaargeld een woning vol gebreken bouwde. En hoe we sindsdien aan ons lot overgelaten worden door Groep Huyzentruyt, maar ook door overheden, wetgeving en gerecht. 

 

Ook de pers slaat alarm

Eind oktober berichten enkele van de grootste media van Vlaanderen over de bouwellende. ‘Mijn werkgever heeft me op ziekteverlof gezet omdat de stress te groot werd. Dit is een nachtmerrie. Niet alleen voor Nadia en mij, maar ook voor de kinderen. Toen we daar nog woonden, durfden ze amper vriendjes uitnodigen omdat ze zich schaamden voor dat huis,’ getuigt Van de Velde in Dag Allemaal.

‘Je kan dit niet uitleggen aan een buitenstaander. Hoe emotioneel je wordt. Hoe je van binnen kapot gaat. Hoe je fysiek kapot gaat. Je leeft als een robot: opstaan, moeten werken, zien dan je met de kinderen nog vooruit geraakt, je kinderen niet in de steek laten. Want als mijn kinderen er niet waren…’ vertelt Hauspie in aangrijpend reportage voor VTM Nieuws. Groep Huysentruyt durft niet voor de camera te reageren. Schriftelijk laat het weten snel een oplossing te willen en rond de tafel willen zitten.

De vele steunbetuigingen van vrienden, kennissen en onbekenden zijn een hart onder de riem.

 

Een goede vriend hoopt via een crowdfunding het gezin te kunnen helpen met de hoge gerechtskosten. http://steunactie.be/.../bouwelende-ben-lee-en.../-13539

​

​