Een eigen huis, wie droomt er niet van? Dolblij waren we toen we in 2009 betaalbare bouwgrond vonden. In het landelijke Braives, een Luikse gemeente net over de taalgrens, zouden onze kinderen nog kind kunnen zijn. Opgroeien en ravotten in een veilige, gezonde en groene omgeving.

 

Het geluk leek voor het grijpen. Maar de droom sloeg om in een nachtmerrie. Groep Huyzentruyt, de bouwfirma die we betaalden voor een sleutel-op-de-deurwoning, hield zich totaal niet aan haar beloften, bouwplannen en contracten. 

Bouwen is altijd een avontuur. Daar zijn we ons van bewust. Fouten maken is menselijk. Dat verstaan we. Maar zovéél blunderen en vooral weigeren om de fouten recht te zetten? Dat gaat er bij ons niet in.

We trekken niet in twijfel dat Groep Huyzentruyt op andere werven misschien wel goed werk levert. Maar bij ons is dat jammer genoeg niet zo. Op alle mogelijke manieren wijzen we de firma en de architect in 2014 op problemen met ondermeer verwarming, ventilatie, elektriciteit, scheuren & barsten, dampkamp en douche-installatie.

 

Bij gebrek aan alternatief zien we ons zomer 2015, een jaar later dan voorzien, verplicht om in de woning te trekken. Een woning zonder verwarming, zonder voldoende warm water en zonder deftige ventilatie. De elektriciteit is afgekeurd, aan de EPB-eisen is niet voldaan. 

 

Het had een feest moeten zijn. Eindelijk in ons huisje. Maar we gaan kapot aan de bezorgdheid om grote mankementen, de onwil van de bouwfirma om ze te verhelpen en de financiële zorgen.

Omdat we de laatste schijf niet betalen en de borg willen vrijgeven, worden we eind 2015 door de bouwfirma gedagvaard. 

 

Het is het begin van een gerechtszaak die al zéven jaar aansleept en verschrikkelijk veel geld opslorpt. Geld maar ook energie, tijd om met de kinderen te spelen, tijd om gelukkig te zijn. 

De grote gebreken van het huis zijn niet de grootste zorg. Vooral de houding van de bouwfirma maakt ons radeloos. Door haar weigering om haar contract na te komen, haar onwil om een oplossing uit te werken en agressieve, dubieuze aanpak van het conflict, verdampt de hoop op een uitweg uit de ellende. 

 

Het gaat voor alle duidelijkheid niet over schoonheidsfoutjes maar over ernstige anomalieën. Enkele voorbeelden:

 

Scheuren en barsten, binnen en buiten, verergeren met de dag en komen terug als je ze dicht. Steeds meer ramen en deuren sluiten moeilijk of niet. 

Op de bouwfoto’s is te zien dat een deel van de fundering ontbreekt. Een deel dat de bouwplannen wel voorzagen.

Een grote ingenieursfirma stelt op basis van de foto’s ook vraagtekens bij de dikte en diepte van het stuk fundering dat wél is gelegd

Contractueel was een 12 KW warmtepomp voorzien. Ze installeren er een van 8 KW. In de winter krijgen we het huis niet warm.

De luchtafvoer van onze keuken komt rechtstreeks uit de lichtpunten

De afzuigkap van de keuken is niet geïsoleerd. Daardoor is er een vervelende trilling en lawaai in de dekvloer van de slaapkamer.

Verschillende overtredingen verplichtte het Waals Gewest om haar EPB-aanvraag af te wijzen. Bijgevolg zijn we vandaag nog steeds in overtreding van het EPB dossier.

Het proces-verbaal van Wallonie Energie SPW wijst op een ‘valse codering van de ventilatiegroep’, vermeldt isolatieproblemen, gebreken in het gebouw die niet EPB conform zijn, een onjuiste codering van een deel van het verwarmingssysteem.

Omdat het L-ijzer niet is vastgemaakt, krijgt de achtergevel te weinig ondersteuning

Aanvankelijk was ook de elektriciteit afgekeurd

Op verschillende plaatsen zijn er vochtproblemen

De bouwfirma beweert als ventilatie-eenheid een Codume 450 m3/h te hebben geïnstalleerd. Het is een Codume HRU 325 m3/h. Die is niet geplaatst op de voorzien plek maar op een onbewoonbare, moeilijk bereikbare en niet-geïsoleerde zolder.

 

Deze zomer werd de nachtmerrie nog donkerder. Na een inspectie van de brandweer had de burgemeester geen andere keuze dan uit veiligheidsoverwegingen ons nieuwbouw onbewoonbaar te verklaren. We staan met andere woorden met onze drie kinderen op straat. 

​

In oktober zat er niets anders op dan vijf provincies verder te trekken, waar we tijdelijk opvang kunnen krijgen. De twee jongste kinderen moesten van school veranderen. 

Op het einde van de laatste dag op haar oude school huilde mijn dochter. Haar vriendinnen ook.

 

Voor meer details, verwijzen wij u naar "Ons verhaal".

Voor een overzicht van de gebreken, verwijzen wij naar "De gebreken".

 

Een goede vriend hoopt via een crowdfunding het gezin te kunnen helpen met de hoge gerechtskosten. http://steunactie.be/.../bouwelende-ben-lee-en.../-13539

​